Met de opwinding van een ontdekkingsreiziger verlaat Stef zijn schuilplaats. Hij bereikt de Pyreneeën en vindt een voetpad dat hem over de grens kan leiden. ’s Avonds haalt hij herinneringen op aan zijn moeder en denkt na over de invloed die zij heeft gehad op zijn leven.

Zij was weliswaar het weersysteem dat de koers van zijn leven had bepaald, maar was op haar beurt zelf het product van kosmische en meteorologische invloeden buiten haar bereik of verantwoordelijkheid.
Hoewel hij haar niets wilde verwijten, kon hij het toch niet laten om haar levensloop te analyseren teneinde zijn eigen ontwikkeling te begrijpen.
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 3, De Verloren Berg:
Hoofdstuk 16, Terug naar de bron. Lees het hele hoofdstuk hier.)