Stef maakt een rondje over het landgoed, ontdekt waarom het kasteel nog elektrische stroom heeft en maakt kennis met enkele dieren die er wonen. In de bibliotheek vindt hij een intrigerend artikel over de verre toekomst van de menselijke beschaving.
Het viel te verwachten dat bijvoorbeeld ook technieken om de fysieke of cognitieve vermogens van de mens door middel van implantaten of genetische modificatie te verbeteren op ethische bezwaren zouden stuiten – ook al werden menselijke gebreken al sinds jaar en dag gecorrigeerd met behulp van brillenglazen, hoortoestellen, protheses en uiteenlopende behandelingen en medicijnen. Waar lag de grens van het acceptabele?
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 3, De Verloren Berg:
Hoofdstuk 10, Vergezichten in tijd en ruimte. Lees het hele hoofdstuk hier.)
Artikel: Baum et al, Long-term trajectories of human civilization, Foresight, 2019
Prachtig Hans,ik heb niets met de mens met geimpanteerde, dus kunstmatige intelligentie ,
en dat soort ontwikkelingen
K heb genoeg aan m’n overtuiging dat ons bewustzijn onbegrensd is.
Maar ik denk ook dat het een onomkeerbare “ontwikkeling “is.
Ben blij dat ik bijna 71 jaar ben, leef met volle teugen
En ben me ervan bewust dat m’n tijd krimpt, prima!
Ik vind je een erg goede schrijver en geniet van je verhalen en inzichten.
Ton.
Dankjewel, Ton. Fijn dat je mijn verhaal waardeert.
H.
7rqqhc
dm6l2b
avz2sd