Stef wordt geconfronteerd met sporen van anarchie en plundering. Hij slaat zijn tentje op bij een stuwmeertje en krijgt onverwacht gezelschap. ’s Avonds wordt hij getrakteerd op een spectaculair vuurwerk.
Met een beker wijn in de hand nestelde hij zich geriefelijk tegen zijn rugzak en keek tevreden uit over de vallei. Links van hem trok een vallende ster een lichtgevende kras door de donkerblauwe hemel.
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 3, De Verloren Berg:
Hoofdstuk 3, De schat van Grandselve. Lees het hele hoofdstuk hier.)
bnabcr