De eerste exploraties rond Cajarc leveren geen concrete aanwijzingen op. Het kalksteen is één grote gatenkaas. De volgende dag onderzoeken ze de pelgrimsroute op het plateau aan de andere kant van de Lot.
“Dit wordt niks”, verklaarde Xavier vertwijfeld, terwijl hij de kaart op zijn tablet nog eens raadpleegde. “Op deze vlakte zullen we volgens mij niet vinden wat we zoeken, het is hier veel te plat.” Hij slaakte een diepe zucht. “We kunnen beter terugkeren naar de kloven langs de Lot. Daar hebben we al flink wat grotten gezien, terwijl dit landschap hier op de vlakte niet meer dan een paar ondiepe gaten lijkt te bevatten.”
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 2, De schat van Eleanor: Hoofdstuk 17, Op de dorre vlakte. Lees het hoofdstuk hier.)