Xavier en Stef vervolgen ieder hun eigen weg. Stef laat het Beaujolais-gebergte achter zich en denkt onder het lopen met de nodige twijfel terug aan het betoog over relaties dat hij de vorige avond zo zelfverzekerd had afgestoken.
Sinds zijn jeugd heeft hij geprobeerd om zijn emotionele mankementen te begrijpen door zijn achtergrond en vorming kritisch onder de loep te nemen. Zijn aandacht ging daarbij in de eerste plaats naar de geschiedenis van zijn ouders, maar wat hij wist over hùn voorouders en leefomstandigheden verdiende ook een plaats in het verhaal over zijn afkomst.
De beide families hadden tot na de Tweede Wereldoorlog een materieel karig en geestelijk ondervoed, onzeker bestaan geleid als kleine zelfstandigen en landarbeiders in de marge van een grotendeels agrarische negentiende-eeuwse wereld van respectievelijk katholieke veenboeren en gereformeerde akkerbouwers.
1888 – Overgrootouders 
1959 – Grootvader
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 1, De weg van Jago: Hoofdstuk 13, Een beknopte familiegeschiedenis. Lees het hoofdstuk hier.)