’s Avonds raakt Stef in een restaurant aan de praat met enkele landgenoten die in Bourgondië wonen. Een paar oprechte vragen van zijn kant leiden tot een overdreven defensieve reactie en zelfs passief-agressief gedrag.
Het was duidelijk dat Inge geen prijs stelde op een onderbreking van haar kortademige alleenspraak. Haar manier van reageren deed hem vermoeden dat ze eigenlijk maar wat raaskalde en dat het er haar vooral om ging om een bepaalde indruk te maken op haar gehoor. Dat ze een vrouw van de wereld was met de nodige culturele bagage. Het had er alle schijn van dat een dergelijk zelfbeeld een uiterst smalle basis had en dat een beetje kritisch doorvragen dat al snel aan het licht zou brengen.
Stef waagt zich aan een psychologische verklaring voor het ‘inconsistente geblaat’ van zijn gezelschap.
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 1, De weg van Jago: Hoofdstuk 8, Een avond in Cluny. Lees het hele hoofdstuk hier.)