Er zijn vele restanten van het Romeinse Rijk te zien in de Bourgondische hoofdstad Autun. De Romeinse bezetters van Gallië dwongen de oorspronkelijke bewoners van Bibracte te verhuizen naar deze nieuwe stad, die ze Augustodunum noemden. Dat was ter ere van de erfgenaam van Caesar die onder de naam Augustus de eerste keizer van het rijk werd. Het moest een toonbeeld van Romeinse glorie en vooruitgang worden, een Romeinse Brave New World, waar de nieuwe Gallische onderdanen leerden als ‘beschaafde’ Romeinen te leven.
Wie er oog voor had, kon verspreid over de stad overal restanten uit de antieke tijd aantreffen. Ze leken op te schieten uit de bodem, dwars door de verschillende bouwlagen die de tijd als een geologische stratificatie had opgestapeld. De plaats bood op die manier een tastbare illustratie van een grootschalige cyclus van verval, ondergang en wedergeboorte.
(Citaat uit De laatste reis van Stef Lichtveld: Deel 1, De weg van Jago: Hoofdstuk 6, Augustodunum. Lees het hele hoofdstuk hier.)